11/14/2006 - W.K.-teams en World Cup Cancun (Mexico): stormachtige seizoensafsluiter

Na een reis van, hotel tot voordeur, 21 uren zit ik weer thuis. Met een tijdsverschil van zeven uur is het dag- en nachtritme aardig verstoord. Gewapend met een grote pot melatonine probeer ik weer in het ritme van de Nederlandse klok te komen. Maandag 30 oktober reisde ik af naar de Mexicaanse badplaats Cancun. Hier stond woensdag 8 november het eerste W.K. voor landenteams op het programma. Vijf dagen later gevolgd door de op één na laatste wereldbeker race van dit seizoen: de World Cup van Cancun. Grootste tegenstander: het tropische, vochtige, klimaat! Acclimatiseren was dus geen overbodige luxe. Krap zes dagen de tijd om aan Mexicaanse omstandigheden te wennen, stond ik zondag 5 november in stormachtige omstandigheden aan de start. Vijf dagen eerder waren we met ons Nationale team in een “veredelde” training op een nette zesde plaats gefinished tijdens de W.K. voor landenteams. Dat er, na een lang seizoen, nog weinig vermoeidheid was te bespeuren bij de concurrentie was vanaf de start duidelijk: het werd –opnieuw- een harde wedstrijd. Een 62e plaats was het resultaat. Maar gelukkig niet geheel in de anonimiteit......... De acht dagen die ik thuis was na de ITU Premium Cup wedstrijd van Alanya (Turkije) benutte ik gemotiveerd “tot over de oren” om de benodigde wedstrijdscherpte te creëren. De trainingen verliepen naar behoren en met een zelfverzekerd gevoel reisde ik maandag 30 oktober af naar de Mexicaanse badplaats Cancun. Twee maal eerder was ik in dit “Amerikaanse Benidorm” van start gegaan: 1995 bij het W.K. junioren en bij de World Cup in 1998. En dus was ik op de hoogte van de grooste tegenstander: het tropische klimaat. Maar wèl wachtte er een schitterend zwemparcours in de helder blauwe Golf van Mexico, 40 kilometer fietsen op een vlakke boulevard en een afsluitende 10 kilometer hardlopen op diezelfde boulevard. Vijf dagen voor de grote race hadden we mooi de gelegenheid om nog een korte, scherpe training af te werken tijdens de W.K. voor landenteams. Samen met landgenoten Bas Diederen en Jordi Meulenberg, was het “knallen geblazen” op de supersprint afstand van respectievelijk 250 meter zwemmen, zes kilometer fietsen en anderhalf kilometer lopen. Achter het winnende land Amerika, volgde de teams van Duitsland en Canada. Wij wisten nog net voor gastland Mexico de zesde plaats veilig te stellen.